Είναι γεγονός ότι η γαλλική εταιρεία Dassault ουδέποτε ήταν πολύ "ζεστή" για την αναβάθμιση των 20 μαχητικών, ούτε καν το 1999, όταν ελήφθη η απόφαση να εκσυγχρονιστούν τα 10 Mirage 2000EGM/BGM στο επίπεδ0 "-5". Την Dassault - αντίθετα με την Thales που κατασκευάζει τα ηλεκτρονικά υποσυστήματα - δεν την απασχολούν προγράμματα αναβάθμισης των Mirage 2000, ενώ πρακτικά δεν την ενδιαφέρει εμπορικά και η προώθησής τους, αφού πλέον όλη η εταιρεία είναι προσανατολισμένη στην παραγωγή του Rafale.
Κατ'αυτό τον τρόπο είχε προταθεί και προς διετίες η προμήθεια ενός αριθμού Rafale (20) για την αντικατάσταση των 20 "EGM/BGM" και μάλιστα υπό την μορφή ανταλλαγής περίπου 1/6. Δηλαδή προσέφεραν περίπου 18% χαμηλότερο κόστος απόκτησης στα Rafale. Η υπόθεση ξεκίνησε όταν η Π.Α. ζήτησε από την εταιρεία τις προτάσεις στης στο πλαίσιο του προγράμματος εκσυγχρονισμού που έχει αποφασιστεί στο ΕΜΠΑΕ αρχικά και στο τριετές κυλιόμενο εξοπλιστικό.
Η DGA κατόπιν επικοινωνίας με την εταιρεία απάντησε ότι δεν μπορεί να ανταποκριθεί η Dassault για τους λόγου που προαναφέραμε και ακολούθησε μια μάλλον οργισμένη επιστολή της Π.Α. που απέρριπτε τις γαλλικές αιτιάσεις και εκδήλωνε ανησυχία για μελλοντική ακινητοποίηση των αεροσκαφών.
Ταυτοχρόνως άρχισε να "φλερτάρει" και με τα Mirage 2000-9 των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων με τις ευλογίες της Thales και κώπου εκεί η Dassault έδειξε κάποιο ενδιαφέρον για ένα πολύ περιορισμένο πρόγραμμα αναβάθμισης των "EGM/BGM". Το ποσό που διατίθεται ανέρχεται στα 360,34 εκατ. ευρώ.
Ο κύριος αισθητήρας του αεροσκάφους, δηλαδή το radar RDM είναι πρώτης γενιάς σύστημα που τοποθετήθηκε επί των Μ-2000, χαμηλών επιδόσεων σε σχέση με τα αντίστοιχα των άλλων αεροσκαφών 3ης γενιάς και έχει δυνατότητα συνεργασίας για εμπλοκές πέραν του οπτικού ορίζοντα μόνο με τους ημιενεργού καθοδήγησης πυραύλους αέρος -αέρος S 530D, των οποίων επίσης λήγει το όριο ζωής και αποφασίστηκε να μην αναβαθμιστούν.
Τα πιο ακριβά εξαρτήματα των πυραύλων δηλαδή οι προωθητικοί μηχανισμοί και οι πολεμικές κεφαλές, συμπληρώνουν τα όρια ζωής τους σύντομα και πρέπει να αντικατασταθούν, όπως είχαμε γράψει σχετικά στο τεύχος 197 της «Σ».
Η πρόταση η οποία κυοφορείται αφορά ένα πολύ πιο περιορισμένο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού με κύριο άξονα τα βλήματα MICA IIR και τη διάταξη της υπέρυθρης διάταξης αναγνώρισης FSO (Front Sector Optronics), επάνω στη «δίοδο» πληροφοριών του MDPU (Modular Data Processing Unit), της μονάδας δηλαδή επεξεργαστών που είναι υπεύθυνη τόσο για τη λειτουργία τόσο του συστήματος διαχείρισης πτήσης, αλλά και του ελέγχου πυρός που χρησιμοποιείται στα «-5».
Στο ίδιο μίνι-πρόγραμμα της αναβάθμισης είναι πολύ πιθανό να τοποθετηθεί ακόμη μια έγχρωμη οθόνη πολλαπλών ενδείξεων, πέραν της κεντρικής που η ΠΑ τοποθέτησε στη θέση της παλαιότερης μονοχρωματικής- για την προβολή της εικόνας του FSO, ενώ αντικατάσταση αναμένεται να υπάρξει στις σχετικές καλωδιώσεις που αφορούν στην μεταφορά του MICA και στη διασύνδεσή του με το οπλικό σύστημα του αεροσκάφους.
Αν και σε περιορισμένη έκταση ο εκσυγχρονισμός αυτός εντούτοις προσθέτει στο Mirage 2000EGM/BGM δύο νέα στοιχεία, το FSO και το MICA απόλυτα απαραίτητα για την ανάληψη αποστολών αναχαίτισης σε ένα περιβάλλον όπου κυριαρχούν τα συστήματα σκοπευτικών επί κράνους και τα βλήματα off-boresight, όπως το IRIS-T ή το ΑΙΜ-9Χ.
Το μικρό αυτό πακέτο εκσυγχρονισμού με επίκεντρο το OSF και το MICA θα δώσει στο Mirage 2000 μεγάλα περιθώρια επιβίωσης σε καταστάσεις «κλειστών» εμπλοκών αν και η μεγάλη εμβέλεια τόσο του FSO όσο και του MICA IIR μπορούν να του παράσχουν παθητική πρόσκτηση του στόχου από μεγάλες αποστάσεις, χωρίς τη χρήση ραντάρ.
Πάντως για να αποδίδουμε "τα του Καίσαρος..." η Π.Α. έχασε αρκετές ευκαιρίες στο πρόσφατο παρελθόν για να υλοποιήσει την αναβάθμιση του στόλου των "EGM/BGM", αρχικά με την ματαίωση της option των 3 νέων Mirage 2000-5 το 2004 και εν συνεχεία με την καθυστέρηση στην παραλαβή των "-5".
