Κατά τη διάρκεια μάλιστα των προσπαθειών εντοπισμού του αργοκίνητου ίχνους, το ένα μαχητικό αεροσκάφος χτυπήθηκε από κεραυνό αλλά ο έμπειρος χειριστής του κατάφερε να προσγειωθεί με ασφάλεια στη βάση, χωρίς περαιτέρω δυσάρεστες συνέπειες. Το άγνωστο ίχνος φημολογείται ότι ανήκε σε τουρκικό ελικόπτερο ή μη επανδρωμένο αεροσκάφος. Η δεύτερη περίπτωση χρήζει ξεχωριστής ανάλυσης καθώς είναι μαθηματικά βέβαιο ότι τα τουρκικά UAV θα κάνουν έντονη την παρουσία τους τα επόμενα χρόνια στο χώρο του Αιγαίου. Αξίζει να αναφερθεί πως στα μέσα Ιανουαρίου ανακοινώθηκε η ολοκλήρωση των δοκιμών αποδοχής των UAV Μέσου Υψόμετρου, Μακράς Διάρκειας πτήσης ANKA που προορίζονται για την Τουρκική Πολεμική Αεροπορία. Με αυτά τα δεδομένα, οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις οφείλουν:
1) να καθορίσουν τους Κανόνες Εμπλοκής σε περίπτωση αναγνώρισης τουρκικών κατασκοπευτικών UAV εντός του Εθνικού Εναέριου Χώρου. Άποψη του γράφοντος είναι ότι το πρώτο τουρκικό UAV που θα εκτελέσει υπέρπτηση Ελληνικού εδάφους πρέπει να καταρριφθεί, ώστε να αποτραπεί η συνέχιση της πρακτικής στο μέλλον.
2) να θέσουν σε αυξημένη ετοιμότητα τις Μοίρες Αντιαεροπορικού Πυροβολικού και συγκεκριμένα τα αντιαεροπορικά συστήματα OSA/AKM και ASRAD-Hellas της ΑΣΔΕΝ.
3) να εντατικοποιήσουν την εκπαίδευση των χειριστών της ΠΑ στις επόμενες Σειρές Σχολείων Όπλων Τακτικής (ΣΟΤ) σε τακτικές αντιμετώπισης ιπτάμενων στόχων χαμηλού ύψους και ταχύτητας πτήσης, όπως ελικόπτερα και UAV. Σημαντικό εκπαιδευτικό βοήθημα σε αυτή τη περίπτωση αποτελούν τα «Πήγασος ΙΙ» της Μοίρας Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών (ΜΜΕΑ/Φ).
Σημειώνεται πως στις 6 Οκτωβρίου 2012, η Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία χρειάστηκε να εκτοξεύσει δύο βλήματα αέρος-αέρος για την κατάρριψη ενός UAV της Χεζμπολλάχ που είχε παραβιάσει τον ισραηλινό εναέριο χώρο.
