Ο απερχόμενος διοικητής εκτός των αεροσκαφών T-41D μίλησε γενικότερα για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η ΔΑΕ με το πεπαλαιωμένο υλικό.
Πιο συγκεκριμένα και αναφερόμενος στα κρίσιμα ζητήματα του κλάδου της Αεροπορικής Εκπαίδευσης ο Αντιπτέραρχος Παπανικολάου είπε:
"Με τις προσπάθειες σας, στο σύντομο αυτό διάστημα των εννέα μηνών, εκτός των άλλων, καταφέραμε:
Την μελέτη για παράταση χρήσης των αεροσκαφών Τ-2, που χρησιμοποιούνται για την επιχειρησιακή εκπαίδευση των Ικάρων ή νέων Ανθυποσμηναγών, μέχρι το έτος 2021 αντί της απόσυρσης τους το έτος 2015. Η μελέτη αυτή δίνει λύσεις για αποτελεσματικότερη και οικονομικότερη πτητική εκπαίδευση μέχρι το 2021, διαφοροποιώντας τα προγράμματα εκπαίδευσης, αλλά παρέχει επίσης τη δυνατότητα στην ΠΑ να εξετάσει σε μια δύσκολη οικονομική
1) περίοδο της χώρας την εξεύρεση της προσφορότερης λύσης για την επιχειρησιακή εκπαίδευση
των Ικάρων ή νέων Ανθυποσμηναγών. Βέβαια, η όποια καθυστέρηση από εδώ και πέρα καθιστά δύσκολη την ευόδωση αυτών των προσπαθειών.
2) Με αφορμή ατύχημα που είχαμε τον Μάρτιο 2012 (που από τύχη δεν ήταν θανατηφόρο) με αεροσκάφος Τ-41 που χρησιμοποιείται για την αρχική εκπαίδευση των πρωτοετών Ικάρων, διαπιστώσαμε ότι τα ηλικίας 43 ετών αεροσκάφη Τ-41 παρουσιάζουν σοβαρά προβλήματα ρωγμών στην περιοχή της έλικος, και μπορούν να υποστηρίζονται με ανταλλακτικά για 2 ακόμα έτη, λόγω μη παραγωγής και έλλειψης τους στην παγκόσμια αγορά. Με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι το κόστος συντήρησης στην ΕΑΒ είναι τεράστιο και ασύμφορο, αφού επιθεώρηση 3000 ωρών πτήσης ενός αεροσκάφους κόστισε το ποσό των 277.000 ευρώ, ενώ το κόστος αγοράς ενός νέου εκπαιδευτικού αεροσκάφους δεν ξεπερνά τα 150.000 ευρώ.»
‘Όπως πάντως μας ενημέρωσε αρμόδια πηγή του ΓΕΑ όντως υπήρξε πρόβλημα με τις έλικες των T-41D –πρόβλημα το οποίο διαπιστώθηκε το Μάρτιο- αλλά τα αεροσκάφη σήμερα βρίσκονται στη διαδικασία αποκατάστασης του προβλήματος και όπως αναφέρθηκε τα προβλήματα στα αεροσκάφη έχουν αποκατασταθεί σχεδόν στο σύνολό τους, από το Κρατικό Εργοστάσιο Αεροσκαφών (ΚΕΑ).
Από τις δηλώσεις πάντως του Αντιτπεράρχου Παπανικολάου προκύπτουν και άλλα σοβαρά ζητήματα. Ένα από αυτά είναι η κατάσταση των αεροσκαφών T-2C Buckeye τα οποία βρίσκονται σε υπηρεσία από το 1975 και η αντικατάστασή τους δεν προβλέπεται στο άμεσο χρονικό διάστημα. Μάλιστα ο ίδιος ανέφερε την ύπαρξη μελέτης σύμφωνα με την οποία μπορεί να παραταθεί ο χρονικός ορίζοντας χρησιμοποίησης των αεροσκαφών μέχρι το 2021!
Δηλαδή στα 200 χρόνια μετά την Ελληνική Επανάσταση οι Ίκαροι θα εκπαιδεύονται σε αεροσκάφη 60 ετών!
Δηλαδή τι πρέπει να γίνει με τα T-2 για να αντιληφθεί η ηγεσία του ΥΠΕΘΑ ότι πρέπει επιτέλους να αναζητηθούν άλλες λύσεις;
Παράλληλα προκύπτουν και άλλα ζητήματα: Τι γίνεται με την ΕΑΒ και γιατί ζητά το υπέρογκο αυτό ποσό για την επιθεώρηση των 19 T-41D που βρίσκονται στο Τατόι;
Πως και πότε θα επιληφθεί του προβλήματος η ηγεσία της ΠΑ;
H Αεροπορική εκπαίδευση εκπέμπει SOS
Δεν είναι όμως μόνο το θέμα του υλικού. Η ύπαρξη ενός ανερμάτιστου εκπαιδευτικού συστήματος προκαλεί ήδη σημαντικές αναταράξεις στην ομαλή εκπαίδευση των Ικάρων.
Για παράδειγμα κάποιοι ιθύνοντες της ΠΑ είχαν πριν μερικά χρόνια τη φαεινή ιδέα –και την επέβαλαν- οι Ίκαροι μετά το τέλος του βασικού σταδίου στα αεροσκάφη T-6A, να τους απομακρύνουν από κάθε πτητική δραστηριότητα για 12 έως και 16 μήνες μέχρι να ξεκινήσουν την εκπαίδευσή τους στο προκεχωρημένο στάδιο με τα T-2E.
Το ίδιο οι ευφάνταστοι αυτοί τύποι όσο και επικίνδυνοι έπραξαν και μετά το τέλος του πρώτου έτους στη Σχολή Ικάρων όπου ο υποψήφιος πιλότος πάλι απομακρύνεται από το πτητικό του κομμάτι για 6 μήνες περίπου με το πρόσχημα των Ακαδημαϊκών σπουδών.
Εεπικίνδυνο είναι και το χάσμα που παρατηρείται στο τέλος προκεχωρημένου σταδίου όπου απουσιάζει εντελώς το στάδιο, το οποίο έχει καθιερωθεί διεθνώς με τον όρο εισαγωγή σε τύπο LIFT (Lead-In Fighter Training). Το συγκεκριμένο στάδιο αφορά την περαιτέρω εκπαίδευση του πιλότου έτσι ώστε η προσαρμογή του στα σύγχρονα μαχητικά να είναι ομαλότερη.
Έχουμε επομένως μια εκπαιδευτική διαδικασία η οποία παρουσιάζει απαράδεκτα κενά στην πτητική εκπαίδευση, με παρωχημένα αεροσκάφη στο προκεχωρημένο και επιχειρησιακό στάδιο και σαν να μην έφτανε αυτό οι παραγωγικές Σχολές των ΕΔ πλήττονται –συνολικά- από το απαράδεκτο δόγμα της ΑΣΕΙοποίησης.
Το συγκεκριμένο πολιτικό δόγμα της «ΑΣΕΙοποίησης», σύμφωνα με τους οπαδούς της «εξισωτικής θεωρίας» ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του ’90 από ανθρώπους οι οποίοι δεν είχαν την παραμικρή ιδέα για το τι συμβαίνει μέσα στις Παραγωγικές Σχολές των ΕΔ, έχοντας ως αποτέλεσμα την ανατάραξη για άλλη μια φορά της εκπαιδευτικής διαδικασίας προσφέροντας στο τέλος μια τυπική και μόνο εξομοίωση με τα εκπαιδευτικά Ανώτατα Ιδρύματα.
Ο οραματισμός των ιθυνόντων είχε ως υποτιθέμενο σκοπό την παροχή επιπλέον γνωστικών θεμάτων στους σπουδαστές των στρατιωτικών σχολών, τη δυνατότητα πραγματοποίησης μεταπτυχιακών και διπλωματικών εργασιών μέσα στις στρατιωτικές σχολές –εφόσον αυτές θα είχαν ισότιμο τίτλο με τα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα- ή σε άλλα Πανεπιστήμια ενώ συνολικά θα απολάμβαναν όλα τα πλεονεκτήματα σε ότι αφορά την Πανεπιστημιακή τους μετεξέλιξη.
Όλα τα παραπάνω εάν συνδυαστούν προσφέρουν μια πλήρη εικόνα για το τι πραγματική εκπαίδευση παρέχεται σήμερα στη Σ.Ι. Και η εικόνα αυτή δυστυχώς είναι πέρα για πέρα απογοητευτική.
Πηγή: http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=49667&Itemid=139
